Wypadek w komunikacji miejskiej może zdarzyć się każdemu. Kolizje dotyczą zarówno pasażerów autobusów oraz tramwajów, jak i innych środków transportu publicznego. W wyniku gwałtownych hamowań, przyspieszeń oraz impulsywnej jazdy często dochodzi do incydentów kończących się uszczerbkiem na zdrowiu. Pasażerowie, którzy doznali szkody w wyniku wypadku w komunikacji miejskiej mogą liczyć na odszkodowanie.
Co uznaje się za wypadek w komunikacji miejskiej?
Za wypadek w komunikacji miejskiej uznaje się działania, na skutek których pasażer pojazdu doznał szkody polegającej na uszczerbku na zdrowiu, uszkodzeniu ciała lub zniszczeniu mienia. Mogą być to straty spowodowane kolizją pojazdów, przytrzaśnięciem drzwiami, gwałtownym hamowaniem pojazdu, nagłym manewrem przyspieszania czy ruszeniem pojazdu w momencie wsiadania bądź wysiadania podróżnego. O ile pasażer sam nie przyczynił się do zaistnienia bądź zwiększenia skali wypadku (np. poprzez niezastosowanie się do zasad jazdy), właściciel środka komunikacji miejskiej lub jego użytkownik ponosi odpowiedzialność na zasadzie ryzyka (art. 436 Kodeksu cywilnego).
Wypadek w komunikacji miejskiej – jak uzyskać odszkodowanie?
Aby uzyskać odszkodowanie za wypadek w komunikacji miejskiej powinno się przede wszystkim ustalić numer polisy OC zakładu komunikacji miejskiej lub innego przewoźnika, w którego pojeździe doszło do zdarzenia. Szkodę należy zgłosić do zakładu ubezpieczeń, który następnie ma 30 dni na wypłatę finansowego zadośćuczynienia. Co ważne – jeżeli w chwili zdarzenie osoba nie ukończyła 18 lat, może ubiegać się o odszkodowanie aż do skończenia 20 roku życia. Okres zawiadomienia towarzystwa ubezpieczeniowego o kolizji wynosi 3 lata z możliwością przedłużenia do 20 lat liczonych od dnia wypadku. Wydłużenie terminu jest możliwe jedynie w sytuacji, w której do zdarzenia doszło w wyniku przestępstwa.
Odszkodowanie za wypadek w komunikacji miejskiej – o co wnioskować?
Odszkodowanie za wypadek w komunikacji miejskiej ma na celu wynagrodzenie strat zdrowotnych, życiowych bądź majątkowych powstałych na skutek kolizji.
W ramach odszkodowania można otrzymać:
- zadośćuczynienie za doznaną krzywdę
- zwrot nakładu finansowego poczynionego na rzecz leczenia, rehabilitacji oraz dodatkowej opieki
- spłatę kosztów prywatnych wizyt lekarskich oraz dojazdu do placówek medycznych
- odszkodowanie za zniszczone w wypadku rzeczy osobiste
- zadośćuczynienie z tytułu pomniejszonego wynagrodzenia za czas pozostawania na zwolnieniu chorobowym
- rentę.
Co zrobić z odmową zapłaty odszkodowania?
Niestety odmowa zapłaty odszkodowania to częsta reakcja towarzystw ubezpieczeniowych na wnioski wypadku w komunikacji miejskiej. W takich przypadkach dochodzenie zadośćuczynień i odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń odbywa się przede wszystkim drogą sądową. Należy wtedy skorzystać z pomocy prawnika specjalizującego się w sprawach odszkodowawczych. Do procesu sądowego powinno się odpowiednio przygotować poprzez zebranie jak największej ilości dowodów, które będą stanowić uzasadnienie winy kierowcy. Niezbędne również jest udokumentowanie swoich roszczeń poprzez zaświadczenia lekarskie, dokumentację medyczną oraz rachunki i faktury potwierdzające poniesione na skutek wypadku koszty.
Jeśli jesteś ofiarą wypadku w komunikacji miejskiej i potrzebujesz pomocy w zdobyciu należytego odszkodowania, sprawdź tutaj.
Jak zebrać niezbędne dowody wypadku?
W momencie doświadczenia wypadku komunikacji miejskiej warto od razu zatroszczyć się o dowody kolizji. Świadectwa te ułatwią postępowanie odszkodowawcze i będę stanowić kluczowe uzasadnienie winy kierowcy w potencjalnym procesie sądowym. Na miejscu wypadku powinno się przede wszystkim zanotować numer rejestracyjny lub boczny pojazdu oraz zawiadomić policję. Należy również zachować bilet, który został skasowany w trakcie przejazdu, podczas którego doszło do wypadku.
Dowodami w procesie mogą być:
- zeznania świadków (współpasażerów, przechodni), którzy spiszą oświadczenie w sprawie i załączą swoje dane wraz z numerem dowodu osobistego
- zeznania wezwanego na miejsce wypadku policjanta, strażnika miejskiego, ratownika medycznego bądź lekarza pogotowia ratunkowego
- zabezpieczone nagrania monitoringu
- zdjęcia z miejsca wypadku
- dokumenty potwierdzające uraz i jego związek z wypadkiem w komunikacji miejskiej.
Zobacz również: Bezpośrednia likwidacja szkody (BLS)